2+1 w kawalerce, czyli cała prawda o mieszkaniu z psem na 25 m2

Nie zliczę ile to razy widzę w sieci teksty: "Pies w mieście się męczy", "Mieszkanie w bloku nie jest dobre dla psa", "Trzymasz psa w kawalerce?!" Znacie to? Też uważacie, że psom lepiej jest w schronisku lub na ulicy niż w małym mieszkaniu w mieście? A może sami stoicie przed decyzją powiększenia rodziny o psa, ale mieszkacie w kawalerce i macie obawy z tym związane?

Ten post jest skierowany zarówno dla zwolenników jak i przeciwników mieszkania z psem w mieście, w dodatku w niewielkiej 25m kawalerce. Nasza rodzina to 2 dorosłe osoby i średniej wielkości pies. Czy Tajga męczy się w kawalerce? Czy jest ciasno? Jak to jest mieszkać z psem w jednym pokoju? Czy pies do szczęścia potrzebuje dużego domu/mieszkania i ogrodu? Przed Wami cała prawda i tylko prawda o mieszkaniu z psem w kawalerce, zapraszam! Smaczku niech doda fakt, że wynajmujemy mieszkanie z psem. Często osoby wynajmujące mieszkanie nie przechodzą procedur adopcyjnych, co dla mnie jest totalną głupotą. Lepiej żeby pies gnił w schronisku, bo wymagają dużego, własnościowego mieszkania... My nie mamy kłopotu z wynajmem ani z sąsiadami, wystarczy trochę poszukać. Trafiliśmy na cudownych ludzi 

Przestrzeń

Jak widać na zdjęciach sporo przestrzeni w mieszkaniu zajmują psie graty - klatka (90x60cm), pierdolnik na klatce, dwa wiadra (w 1 zabawki i akcesoria, w 2 naturalne gryzaki), karma, pudełko z szarpakami i małe z suszonym mięsem, półka na rzeczy podręczne używane niemal codziennie... 

Ile z metrażu mamy wolnej przestrzeni? Usiądźcie jeśli stoicie 

• pokój 120x250 cm + maleńki niby przedpokój 65x100 cm
• kuchnia 100x90 cm (resztę zajmują meble, sprzęt AGD i stojąca półka)
• łazienka 50x70 cm plus miejsce na nogi przy toalecie (resztę zajmują pudełka z chemią i kosmetykami, pralka i wanna)

Mało tego, a jeszcze co jakiś czas trzeba ulokować suszarkę z praniem. Do tego wszystkiego, co widać na fotkach i o czym pisałam dochodzi łóżko 140x200 cm, rowerek stacjonarny, duży stół a na nim komputer, piłka duża gimnastyczna i piłka orzeszek, około 30 frisbee, TV, parę kartonów, hantle, sztanga i obciążenia, twister, gumy, kettlebell, trochę książek, mata do ćwiczeń, koce, zapasowe posłania, taborety, krzesła... Życie ratuje nam pojemna, głęboka szafa i regały oraz "ukryta" szafa wnękowa (buty, materac, namiot, kurtki, plecaki i inne pierdoły). Myślicie, że się nie da? Da się!  Nawet daję radę ćwiczyć 4-6x w tygodniu w domu - dla chcącego nic trudnego. 

Utrzymanie porządku

...zabijcie mnie! Jestem straszną bałaganiarą  Ciągle "od jutra" ogarnę, od jutra posegreguję ubrania i psie rzeczy, jutro zmyje podłogę, mój facet nie pomaga w zachowaniu porządku  Po szaleństwach nad Wisłą miewamy w mieszkaniu piaskownicę, którą trzeba niezwłocznie zlikwidować! Mycie okien i szafek, zwłaszcza na górze - 2x w roku, przyznaję się do tego bez bicia, nigdy nie byłam pedantką. Jeszcze za dzieciaka nie umiałam się skupić w posprzątanym pokoju, preferowałam tzw. nieład artystyczny. Teraz szkoda mi dnia i życia na latanie ze ścierą, wolę pospacerować, popracować, potrenować z Tajgą, nadgonić pisanie postów lub zrelaksować się albo bardziej przyziemnie - zrobić obiad na 2-3 dni, upiec ciasto, przygotować pasty do kanapek i warzyw. Jeśli jednak trzeba to potrafię się spiąć i w godzinę posprzątać niemal na błysk  U nas to nie pies brudzi i bałagani tylko my  Tajga nawet swoje zabawki i przytulanki odnosi na miejsce - na łóżko, do klatki lub na zapasowe posłanie leżące pod balkonowymi drzwiami lub na balkonie. 

Rozmieszczenie rzeczy, tajne skrytki 

Wieszak na drzwiach służy jako wieszak do najczęściej używanych kurtek, bluz oraz plecaków. Wieszak w ścianie na krzesła i wiszące na mim krzesła służą jako półka na torby na zakupy, paski, czapki, szaliki, saszetki i maskę antysmogową. W ścianie były solidne gwoździe, z których za pomocą grubego sznurka zrobiłam prowizoryczny wieszak na smycze, szelki i obroże będące w częstym użytkowaniu. W roku mamy wieszak-pieska, na którym ląduje ostatnio używany worko-plecak oraz brudne szarpaki, które schną i czekają na swoją kolejkę do prania. 

Jestem chomikiem, lubię różnorodność w kuchni i jako weganka często robię spore zapasy i kupuje na promocjach, więc pod łóżkiem i pod stołem oraz w koszyku pod szafką na buty mam ukryte puszki i słoiki z fasolą, cieciorką, soczewicą, kukurydzą, groszkiem, oliwkami, mlekiem kokosowym, masłem orzechowym itp. Do tego kartony z mlekiem roślinnym oraz spory karton z suszonymi owocami, kaszami, przyprawami, wiórkami, orzechami, bo to schodzi u nas w sporych ilościach. Kupowanie od czasu do czasu przez internet większych ilości jest o wiele bardziej opłacalne niż latanie codziennie do sklepu po małe paczki. Inwazja zombie nam nie straszna! 

Czy da się mieć chwilę dla siebie na tak małej przestrzeni?

Da się! Pies nauczony wyciszania się i odpoczywania a także umiejętnie klatkowany to błogosławieństwo. Nie ważne, czy chcę zrobić trening, posprzątać, odpocząć, rozstawić suszarkę z praniem, odpocząć od psa - Tajga zawsze zna swoje miejsce. Nie szaleje w mieszkaniu, nie jest natrętna, nie wymusza pieszczot - to my decydujemy o czasie zabawy i odpoczynku. Kiedy chcemy mieć chwilę tylko dla siebie, to Tajga sama schodzi z łóżka i czeka na gryzaki, które dostaje do klatki. Kuchnia nie ma drzwi, więc bardzo ważne jest to, że Tajga nie kradnie jedzenia, nie wchodzi do kuchni, nie ściąga niczego ze stołu nawet jeśli wyjdę na klakę do listonosza/kuriera. Właściwe wychowanie psa i ustalenie zasad panujących w domu to podstawa, nieistotna jest przy tym wielkość mieszkania. 

Wielkim atutem naszej kawalerki jest dość spory balkon. Jeśli tylko pogoda pozwala to Tajga "balkoninguje" a my zyskujemy dodatkową przestrzeń w mieszkaniu. Podobnie ma się sprawa z wystawianiem prania na suszarce. Często żartuje, że to nasz drugi pokój  

Pies się męczy w małym mieszkaniu 

Tak, Tajga przeżywa niesamowite męki i katusze z powodu mieszkania w kawalerce  Wystarczy spojrzeć na powyższy kolaż zdjęć by ujrzeć to psie cierpienie  A tak na poważnie, to nie ma różnicy w zachowaniu i spędzaniu czasu wolnego Tajgi na wsi, w dużym piętrowym domu z ogrodem a codziennością w małej kawalerce. Tajga leży/śpi przeważnie w jednym miejscu zmieniając tylko pozycję przez kilka godzin. Nie biega po domu, nie domaga się wypuszczenia na podwórko, bo czas spędza aktywnie z człowiekiem podczas spacerów. Ma zapewniony wysiłek fizyczny oraz umysłowy i nie widzi sensu w bieganiu jak głupia przy płocie, czy w oszczekiwaniu ludzi i kur. O dobrostanie i szczęściu psa nie decyduje metraż mieszkania tylko to ile czasu poświęca mu człowiek i od jakości spacerów oraz wkładanej przez człowieka pracy.

Gdybym miała większe mieszkanie...

Jak na psią matkę wariatkę przystało urządziłabym wtedy Tajdze oddzielny pokój z tylko i wyłącznie jej akcesoriami, żarciem, klatką i całą resztą psich dupereli. Coś na kształt pokoju dziecięcego Byłoby to praktyczne i psie rzeczy w końcu miałyby swoje stałe miejsce. Nie uważam tego za fanaberie, jeśli ktoś tak uważa to jego problem. Jeśli przeprowadzilibyśmy się na wieś to Tajga w żadnym wypadku nie zostawałaby sama na podwórku, bo byłoby to dla niej zwyczajnie niebezpieczne. Ucierpiałyby też jej kompetencje społeczne a spacery stałyby się nudne i rutynowe, bo brakuje tam przestrzeni do spacerów oraz różnorodności, którą oferuje nam Warszawa. Z moich obserwacji wynika, że miejski pies z bloku u boku świadomego właściciela ma o wiele lepsze, bogatsze i ciekawsze życie niż wiejski czy podmiejski pies będący nierzadko więźniem ogrodu czy podwórka.

2+1 w kawalerce, czyli cała prawda o mieszkaniu z psem na 25 m2 - podsumowanie

Jak widać da się żyć w niewielkiej kawalerce i to jeszcze razem z psem i nie narzekać na brak miejsca  Mało tego są ludzie, którzy takie lub ciut mniejsze mieszkanie dzielą z dwoma psami i to większymi od Tajgi! Metraż jest słabą wymówką jeśli chodzi o decyzję o posiadaniu psa. Wyżej przedstawiłam wszystkie cienie i blaski życia w kawalerce z psem.

Czy coś bym zmieniła? Tak, chętnie wbudowałabym psią klatkę w szafkę i tym sposobem zyskałabym dodatkowe półki na większość psich akcesoriów - znikłaby plastikowa półka przy drzwiach, pierdolnik z klatki oraz prowizoryczny wieszak w mini przedpokoju. Odzyskałabym też dwa kosze-szuflady w szafie na swoje rzeczy, bo teraz przeznaczyłam je na psie zabawki, saszetki, rzadko używane szelki, smycze i obroże. Gdyby to było moje mieszkanie to na pewno zrobiłabym łóżko na zamówienie na podwyższeniu, tak aby zyskać dodatkową przestrzeń do przechowywania. Pomyślałabym też o jakichś hakach/półkach do podwieszenia piłek gimnastycznych. 

Jesteście ciekawi czy brakuje mi miejsca i czy jest nam ciasno? Nie, nie odczuwam braku miejsca, nie dokucza mi ciasnota. Może to dlatego, że na co dzień prowadzę bardzo aktywny tryb życia, podczas spacerów często przemierzam 10-20 kilometrów, w mieszkaniu pracuję przy komputerze, odpoczywam, trenuje i gotuję. Jedyne na co narzekam to mało miejsca w kuchni, co uniemożliwia nam praktycznie gotowanie we dwoje 

Jestem ciekawa jak to wygląda u Was, czy ktoś też mieszka ze zwierzakami w małym mieszkaniu? Jakie macie zdanie o mieszkaniu z psem w bloku, zgadzacie się ze mną, że nie jest to dla psa karą? Oczywiście mowa o psie zsocjalizowanym, który nie boi się miasta. Może macie dla mnie jakieś patenty na organizację głównie psich akcesoriów aby łatwiej to ogarnąć? Jak przestać być bałaganiarą...? Zapraszam do dyskusji!