Spódniczka treningowa, czy warto ją mieć?

Zadzieram kiecę i lecę!  Przyznam szczerze, że spódniczka treningowa Dog Speed jest jedyną (!!!) spódniczką w mojej szafie. To chyba musi o czymś świadczyć, zwłaszcza, że nie tylko ją mam, ale jeszcze często i chętnie ją noszę! Ups... i wydała się już moja opinia o spódniczce treningowej. Czytajcie jednak do końca, bo plusów jest wiele, a minusów? Sami się przekonacie, czy jakieś znalazłam. 

Ostatni raz spódnicę miałam na sobie ponad 7 lat temu... Na obronie magisterki - koniec! Nienawidzę spódnic i sukienek, jestem typową chłopczycą. Długo wahałam się zanim kupiłam spódniczkę, trochę było mi szkoda kasy. Trafiła się okazja na psiej grupie do odkupienia kiecki treningowej niemal nówki sztuki w dobrej cenie. Jedyny problem to rozmiar L, ja potrzebowałabym M-ki, na szczęście po regulacji L-ka jest spoko, dodatkowo zmieszczę ją także zimą na grubą kurtkę i spodnie. 

Kupiłam ją i wstydziłam się trochę wyjść z niej z domu. Bałam się, że mega pogrubi mi tyłek i udam które i tak są dość masywne. Ku mojemu zdziwieniu, jak już się przełamałam, napakowałam kieszenie i wyszłam z domu okazało się, że nawet wypakowana wszystkim nie pogrubia! Ok, przejdźmy do wypunktowania plusów, bo zaraz epopeje napiszę 

PLUSY SPÓDNICZKI TRENINGOWEJ:

• Dużo kieszeni (z przodu i z tyłu)! Także na zamek.
• 2 karabińczyki i 2 kółeczka do podpięcia czego tylko dusza zapragnie.
• Spódniczka jest bardzo pojemna, przy czym nie pogrubia i zachowuje swój kształt.
• Na małym deszczu nie przemaka od razu. 
• Lekka.
• Regulowana.
• Szybkie zapięcie/odpięcie 1 klikiem klamerki/zatrzasku.
• Nie brudzi się mocno, nie wnika w nią brud.
• Wystarczy wyprać w pralce, dość szybko schnie.
• Koniec z mokrymi plecami od plecaka i szukaniem w nim czegoś ciągle.
• Teraz mam absolutnie wszystko zawsze pod ręką, co niesamowicie ułatwia zabawę, szkolenie, wydawanie smaczków, założenie kagańca przed wejściem do komunikacji miejskiej, podanie psu wody itd., itp.
• Nie muszę pamiętać o przepakowaniu nerki, kieszeni kurtki/bezrękawnika, zabraniu plecaka, czy woreczka ze smakami - spódniczka zawsze jest spakowana i już jestem gotowa do wyjścia. 
• Czarna pasuje do praktycznie wszystkich ubrań. 
• Jest wygodna, nigdzie nie uwiera i nie krępuje ruchów.

MINUSY SPÓDNICZKI TRENINGOWEJ : 

• Jeśli mocno załaduje kieszenie, zwłaszcza czymś ciężkim typu woda, to podczas podbiegania i szybkiego marszu spódniczka opada mi nisko na biodra. Może dlatego, że mam za duży rozmiar? Pomaga założenie nieco powyżej pasa.

Więcej minusów nie stwierdzono! 

Co mam najczęściej w spódniczce treningowej?

• gaz pieprzowy
• smakołyki
• woreczki na psie odchody
• komórkę
• kamerkę sportową + maleńki statyw
• pokaźny pęk kluczy od mieszkania
• butelkę wody dla psa i druga dla siebie, każda po 0,5 L
• chusteczki 
• szarpak lub kilka szarpaków
• piłkę lub inną zabawkę
• puller midi
• smycz, bo Tajga najczęściej jest luzem
• jakiś plaster, bandaż
• czasem szczotka do wyczesania futra

Dodatkowo jeśli wybieramy się dalej:

• portfel 
• kaganiec
• książeczkę zdrowia/paszport jeśli to wizyta u weterynarza
• banany

Spódniczka treningowa wygrywa u mnie bezapelacyjnie z plecakiem, workiem, z każdą nerką. W końcu mam przy sobie wszystko czego tylko dusza psiej matki wariatki może zapragnąć na spacerze i w dodatku to wszystko jest na wyciągnięcie ręki! Czego można chcieć więcej?

Musze jeszcze w przyszłości kupić sobie kamizelkę treningową, ale mam spory problem z doborem rozmiaru, no i jest już większy wydatek.

A Wy próbowaliście używać spódniczki treningowej? Jeśli tak, to jak się u Was sprawdziła, polubiliście się czy wręcz przeciwnie? Wiem, że Dorota z Psowaty blog też jest zadowolona ze spódniczki. Może akurat planujecie zakup? Kiecka treningowa jest świetna także na codziennie spacery, nie trzeba uczęszczać na kursy czy place treningowe, aby jej używać.